Gisteren plaatste de Groninger muziekwinkel Tonika een vacature op hun Facebook-pagina voor een nieuwe medewerker verkoop. Een dag later weet zo ongeveer heel Nederland van het bestaan van de muziekwinkel, want de vacature maakte de tongen behoorlijk los.
De vacature was glashelder over de criteria: gitaarverkopers moeten leergierig zijn op het gebied van ukeleles, mandolines en banjo’s want die behoren ook tot het assortiment. En verder graag een beetje representatief, schrijft ze. ‘Snorren, baarden, piercings, tattoos, hoedjes, petjes en woeste haardossen, zullen ongetwijfeld rock ‘n roll zijn, wij zoeken dit niet in ons team.’ (bron: dvhn.nl).
Oprechte en authentieke taal, of je het er nu mee eens bent of niet.
En dat, zo bleek, schoot de klanten van Tonika in het verkeerde keelgat. Want die zijn regelmatig voorzien van snorren, baarden en wat dies meer zij. Ze zijn tenslotte muzikanten en muzikanten, zo blijkt, laten zich niet bekritiseren op hun uiterlijk. Opvallend genoeg kunnen ze het minder waarderen wanneer een muziekwinkel zich kieskeurig toont.
Luttele uren na plaatsing van de vacature, en na eerst nog een aanvullend bericht geplaatst te hebben, besluit Tonika de gewraakte vacature maar weer te verwijderen (een screenshot vind je hier). De zoveelste casus van ‘Zo moet je het dus niet doen op Social Media’, claimen velen. Maar ik ben het daar niet mee eens.
De boze, bebaarde klanten van Tonika hebben wat mij betreft hun tijd verdaan. Ze zijn gewoon teleurgesteld dat een muziekwinkel hardop zegt waar het wat hen betreft op staat: verkoop. Niks mis met passie, maar de kachel moet branden dus de spullen moeten effectief en efficiënt verkocht worden. En dus zoekt deze muziekwinkel een verkoper die dat kan.
Die boze, bebaarde klanten van Tonika hebben boter op hun hoofd.
Uit eigen ervaring (met Tonika, en andere muziekwinkels) weet ik dat je als muzikant je spullen dáár koopt, waar ze het goedkoopst zijn, of waar de service je het meeste aanstaat of waar je het minst ver voor hoeft te fietsen. En of de verkopers dan wel of niet op je lijken, is bij lange na niet het belangrijkste criterium.
Vandaag maken de bebaarde klanten van Tonika zich dus erg druk, en volgende week kopen ze hun spullen gewoon weer daar waar het ze het beste uitkomt, en dat zou best weer Tonika kunnen zijn.
En wat betreft die zogenaamde Social Media casus: there is no such thing as bad publicity.