Persoonlijk – Page 4 – Lykle de Vries

Laat mij je helpen door vragen te stellen

Aandacht brengt inzicht, en inzicht overtreft kennis

Het meest waardevolle dat ik te bieden heb, is mijn aandacht. Door vragen te stellen, te luisteren en in dialoog te gaan, verwerf ik inzicht. De antwoorden op mijn vragen voeg ik toe aan de kennis en ervaringen die ik al eerder opdeed. Natuurlijk heb ik zelf ook meningen, en natuurlijk ben ik ook nieuwsgierig en onwetend over van alles. Maar vragen durven stellen maakt dat ik ruimte heb om die meningen en onwetendheden te blijven ontwikkelen.

Ik heb een wetenschappelijke opleiding afgerond, maar boven alles blijkt het mijn aandacht en interesse te zijn, die maken dat ik moeilijke onderwerpen leer begrijpen, en vervolgens aan anderen kan uitleggen. Ondertussen durf ik (na zo’n honderd lezingen, webinars en workshop gegeven te hebben) te stellen dat ik een goede spreker ben, die zijn publiek ingewikkelde zaken zoals Bitcoin en Blockchain kan helpen begrijpen. Mijn inzicht in het onderwerp helpt het publiek om de essentie te herkennen, en slimmer naar buiten te lopen.

Samen spreken en vragen stellen levert meer inzicht op

Nog leuker zijn de momenten waarop ik in gesprek kan gaan met mijn publiek. Dankzij hun nieuwsgierigheid en mijn open vragen komen inzichten naar boven, die je in een debat niet zou hebben verworven. Bovendien: veelal is de kennis die je nodig hebt om antwoorden op vragen te vinden, al aanwezig in de groep. Daarom zou ik graag veel vaker dan tot nu toe, de rol van gespreksleider en dagvoorzitter willen vervullen.

Mijn kwaliteiten koppel ik graag aan echt uitdagende vragen, waar we als mensheid antwoorden op zoeken:

Wat zijn geschikte manieren om de komende eeuw de samenleving goed te laten functioneren?
Zouden we iets hebben aan een onvoorwaardelijk basisinkomen?
Welke rol speelt geld?
Wat is het nut van landsgrenzen?
Hoe kunnen we als bedrijf of organisatie waardevol zijn voor onze klanten en medewerkers?
Hoe doorbreken het dwingende keurslijf van de bureaucratie?
Hoe omarmen we de creativiteit van alle mensen die betrokken zijn, ongeacht of ze medewerker of klant zijn?

Ik word goed beoordeeld als gespreksleider

“Je had goede interactie met de deelnemers, je was goed voorbereid, je hebt ons geholpen met je adviezen en je had oprechte interesse in het onderwerp” – Unlimited Happiness, januari 2016

“Meedenkend, meewerkend, goed voorbereid, flexibel. Goede gesprekspartner met voldoende inlevingsvermogen voor gesprekspartners, lekkere timing bij vragen en interrupties en kennis over de gespreksmaterie. Erg prettige samenwerking” – InnoFest, januari 2016

“Lykle de Vries is je volgende spreker, dagvoorzitter of gespreksbegeleider. Rustige, nieuwsgierige, intelligente, analytisch sterke vent. Genoeg superlatieven toch? Boeken!” – Lolle Wijnja, augustus 2016

Beveel me aan, of huur me in als dagvoorzitter of gespreksleider

Ik hoop dat je me wilt helpen om mijn kwaliteiten in te zetten voor het onderzoeken van de vragen die ik hierboven noemde. Je bent of kent vast mensen die bijeenkomsten gaan organiseren waar dergelijke thematiek speelt. Ik kom graag met ze in contact en help ze graag om het meeste uit hun bijeenkomst te halen. Neem contact met me op via deze link.

Welke vraag stel jij?

Toeval bestaat niet. Schreef ik gisteren nog dat ik ben begonnen met het formuleren van vragen, die we kunnen helpen om me verder te ontwikkelen, lees ik vanochtend deze mooie parafrase van Jason Fried over Clayton Christensen.

Clayton Christensen is bij veel mensen vooral bekend van zijn boek “The Innovator’s Dilemma”. In zijn nieuwste boek “How will you measure your life” deelt Christensen inzichten die zowel de zakelijke als persoonlijke wereld betreffen.

Jason schrijft waarom hij Clayton Christensen een inspirerende persoon vindt, en schrijft vooral getroffen te zijn door zijn formulering over hoe mensen leren.

“Vragen zijn plekken in je geest waar antwoorden in passen. Zolang je de vraag niet gesteld hebt, kan het antwoord nergens in. het antwoord raakt je geest en ketst af. Je moet de vraag stellen – je moet het willen weten – om de ruimte open te stellen waar het antwoord in past.”

Welke vraag stel jij?

Vrees niets, stel vragen

Na twee weken vakantie, mag ik vandaag weer aan de bak. De afgelopen maanden hebben me veel prikkels gegeven voor zaken om iets mee te gaan doen, en ook meer dan genoeg om me oprecht zorgen over te maken:

Er zijn al die fascinerende ontwikkelingen in de wereld van de cryptocurrencies (denk: “Blockchain”) waar we én wonderbaarlijke technologische ontwikkelingen in gang zien, en tegelijkertijd alle typische eigenaardigheden van mensen en hun drijfveren publiekelijk in werking zien. Is deze technologie echt zo bijzonder? En wat gaan we er dan mee doen? En wie moet je geloven wanneer je er meer van probeert te weten te komen?

In de (wereld)politiek zien we heel veel rumoer. De aanstaande preseidentsverkiezingen in de VS lijken gekopieerd te zijn uit films die we twintig jaar geleden nog als science fiction beschouwden; In Turkije lijkt een soort herhaling van het Duitsland in de jaren 30 van de vorige eeuw afgedraaid te worden; onder onze ogen worden (onder andere in Griekenland) alle fraaie menselijke normen en waarden de nek om gedraaid door instellingen die namens ons voor een Europese eenheid zouden moeten zorgen. Wereldwijd lijkt de ontevredenheid met het beleid en het gedrag van de mensen die wij verkozen als onze politieke vertegenwoordigers te groeien, en ik geloof dat ik dat wel begrijp.

En persoonlijk mag ik ook aan de bak. Nog steeds doe ik teveel, kies ik te weinig, en zet ik mijn talenten in op een manier die niet voldoende effectief is. Zoals na iedere zomervakantie, heb ik er weer helemaal zin in om mijn focus nu weer scherper te zetten en mijn aandacht en energie goed te richten.

Je zou er bijna bang van worden, al die dingen bij elkaar. En toch, van zorgen maken wordt niemand wijzer. En het is allemaal toch zo bijzonder dat we hier zijn:

Het inzicht van deze vakantie was dat ik mogelijk best verstand heb van bepaalde onderwerpen, en dat ik ook wel een paar dingen kan noemen waar ik (heel) goed in ben, maar dat die zaken bij elkaar nog niet voldoende richting geven om te weten wat ik het beste kan gaan doen. Bovendien realiseerde ik me weer eens dat er nog zoveel is dat ik niet weet…

Daarom mijn voornemen om die focus te vinden door te proberen een handjevol vragen te formuleren, waar ik onderzoek voor ga doen. Niet om het definitieve antwoord te vinden, maar om wijzer te worden. En om onderweg mensen te treffen waarmee ik een tijdje op kan lopen, of die een tijdje met mij mee op willen lopen.