Als ik het stellen van vragen tot basis wil maken van mijn activiteiten, dan luistert het nogal nauw wat die vragen zijn. In mijn vorige post gaf ik al een handvol mogelijke vragen:
- Wat zijn geschikte manieren om de komende eeuw de samenleving goed te laten functioneren?
- Zouden we iets hebben aan een onvoorwaardelijk basisinkomen?
- Welke rol speelt geld?
- Wat is het nut van landsgrenzen?
- Hoe kunnen we als bedrijf of organisatie waardevol zijn voor onze klanten en medewerkers?
- Hoe doorbreken het dwingende keurslijf van de bureaucratie?
- Hoe omarmen we de creativiteit van alle mensen die betrokken zijn, ongeacht of ze medewerker of klant zijn?
Het zijn allemaal interessante vragen, maar ze zijn (nog steeds) wat arbitrair. Ze komen voort uit onderwerpen waar ik me de laatste tijd mee bezig gehouden heb. Ik kan niet ontkennen dat die onderwerpen mij interesseren en raken, maar de manier waarop ze in mijn leven kwamen was evengoed wat toevallig.
Wat doe ik hier?
Er ligt een vraag onder deze vragen. En die is even simpel als angstaanjagend groot:
Welke betekenis wil ik geven aan mijn leven?
Het antwoord daarop is voor mij op dit moment twee-ledig:
- Ik wil bijdragen aan een positieve ontwikkeling van de maatschappij en het leven van mensen die mij dierbaar zijn;
- Ik wil een zo groot mogelijke vrijheid verwerven en behouden om keuzes te kunnen maken die mij helpen meer betekenis te geven aan mijn leven.
Laat ik proberen uit te leggen wat ik daarmee bedoel.
Een positieve ontwikkeling van de maatschappij
Ik zie heel veel potentie in de mensen om mij heen, en in de wereld als geheel. Ik zie ook dat heel veel van die potentie niet benut wordt. Daarom wil ik graag onderzoeken:
- Hoe we de potentie van ieder mens de kans geven om zich zo goed mogelijk te ontplooien;
- Welke vormen van samenwerking en samen leven bijdragen aan de autonomie en soevereiniteit van ieder mens;
- Hoe autonome en soevereine mensen succesvol samen kunnen leven en werken?
Een zo groot mogelijke vrijheid om keuzes te maken
In mijzelf ervaar ik talloze limiterende overtuigingen, en ook in de praktische wereld om mij heen ervaar ik dat ik lang niet bij iedere keuze die ik te maken heb, in volledige vrijheid kan handelen.
- Hoe bevrijd ik mijzelf van onnodige beperkingen;
- Hoe waardeer ik de beperkingen die ontstaan vanuit het samen leven en werken met anderen;
- Wat heb ik nodig;
- Hoe creëer ik vrije ruimte om me te ontwikkelen, om te luieren, om te onderzoeken, etcetera?
Overigens: het is bepaald niet zo dat ik het gevoel heb dat ik bij al deze vragen bij nul heb te beginnen. Maar ik vermoed dat ik op allerlei vlakken op zijn best onbewust bekwaam ben, maar waarschijnlijk onbewust onbekwaam. Die aandacht die mij helpt om tot inzicht te komen, ontwikkel ik ook graag door om mezelf beter te leren kennen.
