Author: lykle

Kalm, nieuwsgierig en vastberaden. Stelt de juiste vragen als dagvoorzitter/moderator.

Persoonlijk Kennis Management. Wat?

Laat ik maar meteen voor de draad komen met een bekentenis: ik vind dat mijn eigen Persoonlijk Kennismanagement (PKM) niet zo erg goed op orde is.

En daarom is het superleuk om samen met Martijn Aslander en Ton Zijlstra aan het roer te mogen staan van de eerste Europese PKM Summit, in maart 2024. Ik zal er de komende tijd meer over schrijven.

Laat ik maar meteen voor de draad komen met een bekentenis: ik vind dat mijn eigen Persoonlijk Kennismanagement (PKM) niet zo erg goed op orde is.

Wat is Persoonlijk Kennismanagement (PKM)?

PKM is de manier waarop jij informatie verzamelt, organiseert, analyseert, opslaat en vervolgens weer deelt. Informatie krijgt waarde door de manier van verwerken.

De manier van verwerken bepaalt de waarde, en stelt vaak ook eisen aan hoe je de informatie ordent en beheert. Zo heb ik ondertussen twee heel diep ingesleten gewoontes:

  • belangrijke documenten scan ik, en stop ik in Evernote. Dat is mijn lange termijn archief. Soms duurt het even voor ik gevonden heb wat ik zoek, maar dat is voor dit soort dingen niet erg. Denk aan je verzekeringspolis, aangiftes Inkomstenbelasting, loonstrookjes, verjaardagskaarten en dat soort dingen.
  • aantekeningen van gesprekken maak ik bijna altijd in Workflowy. De simpele manier om met bullets en inspringen aantekeningen te ordenen, werkt voor mij heel goed. Ik maak er ook scripts in voor podcasts en webinars.

Maar heel veel andere routines zijn… niet zo routineus. Ik zwabber wat door To-do-apps heen, en meestal zit een to-do-app ook maar een paar dagen in mijn actieve gebruik, om daarna weer weg te vallen.

Ik markeer wel van alles als interessant om te lezen (in Reader, van Readwise), maar kom niet veel aan lezen en highlighten to.

Ergens slingert een exemplaar van Obsidian rond, met losse reeksjes reflectieverslagen, en (dat moet gezegd) drie recepten die ik regelmatig gebruik.

Het gaat me niet om PKM, maar wel om mijn eigen flow

Ik vind PKM niet interessant omdat het alles zou kunnen oplossen. Ik vind het interessant om te ontdekken welke workflows het beste bij mij passen. Hoe lever ik waarde? Op welke manier faciliteer ik dat het beste?

De eerste Europese PKM Summit: maart 2024!

En daarom is het superleuk om samen met Martijn Aslander en Ton Zijlstra aan het roer te mogen staan van de eerste Europese PKM Summit, in maart 2024. Ik zal er de komende tijd meer over schrijven.

De tijd, die vliegt

Sinds Corona was het hier stil. Het leven met jonge kinderen was dermate alomvattend, dat het van posten niet echt meer kwam. En op momenten dat de inspiratie zich aandiende, werden ze meteen gedwarsboomd door Grootse Plannen, die ervoor zorgden dat de moed me in de schoenen zakte.

Maar het is simpel genoeg: kleine stapjes maken, acties met resultaat, en dan komt van het een het ander.

Ik verhuisde mijn Mastodon-account naar mijn eigen domein, en wisselde van mail-provider. Ik gebruikte twee jaar lang een Fairphone, met /e/OS, om te kijken hoe dat was (en omdat ik de plannen van Apple om client side scanning te gaan doen niet ok vond).

Dat was overigens best interessant. Ik vind de Fairphone een mooi product, en zou willen dat meer smartphones en computers zo werden gemaakt. /e/OS was echter best spartaans. Ik bleek toch wel veel behoefte te hebben aan het gemak en de lol van allerlei apps, en daarmee kwam ik toch weer een beetje in de invloedsfeer van Google. En erg typisch, lang niet alle bank-apps deden het goed, en ook DigiD werkte eerst niet. Toen ik vervolgens switchte naar FairPhoneOS (dat een meer reguliere versie van Android is), zal ik volledig in de wereld van Google, en was ik voor mijn eigen gevoel van de regen in de drup geraakt.

En toen kwam begin dit jaar het bericht dat Apple dat hele idee van client side scanning los liet, en voelde ik het trekken. Het gemak van het OS waar ik ondertussen mee vergroeid was. Dus ik ben weer helemaal terug in het Apple-kamp. En ik wisselde weer van mail-provider, want ik moet eerlijk zijn: het is hartstikke leuk dat ProtonMail mij mail versleutelt, maar met wie mail ik nog dat soort belangrijke en gevoelige info? Met niemand. En ook daar was er frictie, want ProtonMail had een ProtonMailBridge-app nodig op MacOS, en op iOS wilde het alleen in een eigen app, net als de agenda van Proton. Allemaal nobel, maar best wel gedoe.

Sinds vanochtend zitten mijn mail en calender bij FastMail, en kan ik mijn mail en calender dus weer gewoon openen met Apple Mail en Apple Calendar, zowel op mijn Mac als op mijn iPhone. Het voelt nu al allemaal lichter.

Wennen aan minder ruis, ff volhouden

Wauw. Wat een effect had dat! Ik ontvolgde meer dan 800 accounts op Twitter, en werd bijna doof van de digitale stilte die ontstond.

De volgende stap was het opzeggen van zoveel mogelijk nieuwsbrieven. Ik heb het niet bijgehouden, maar volgens mij heb ik sinds de vorige post dagelijks zeker vijf nieuwsbrieven opgezegd. En nog steeds komt er van alles mijn inbox binnen, waar ik niet op zit te wachten. Dus, met uitzondering van een handvol persoonlijke nieuwsbrieven zal ik de komende weken nog regelatig op ‘unsubscribe’ klikken.

Levert dat nou meteen resultaat op? Om eerlijk te zijn: nee. Want ik kan nog helemaal niet omgaan met zoveel minder input. En aangezien we met zijn allen voorlopig toch nergens heen gaan, gun ik het zijn tijd. Dus mijn hoofd raast nog allerlei kanten uit. Maar ik merk dat ik al wel minder emotionele triggers heb. Ik word kalmer, en maak me minder zorgen over de wereld.

Ik vond wel tijd om een handvol long-reads echt te lezen, meer dan een keer. Dus misschien merk ik het effect toch al wel meteen. En wat mij betreft leest iedereen deze twee artikelen dit weekend.

Ik noem deze artikelen ook in mijn nieuwsbrief, maar zal ze hier ook delen:

The Coronation – Charles Eisenstein

Deze quote is zo ontzettend raak. Elke dag ervaar ik hoe mijn gewoontes uitgedaagd worden.

For years, normality has been stretched nearly to its breaking point, a rope pulled tighter and tighter, waiting for a nip of the black swan’s beak to snap it in two. Now that the rope has snapped, do we tie its ends back together, or shall we undo its dangling braids still further, to see what we might weave from them?

Charles Eisenstein – The Coronation

Living in liminal times – Nynke Vos

The corona virus has enormous effects on all aspects of life. So much, you can say the world is in a liminal state. A liminal state is one where the order of things has been suspended.

Nynke Vos – How to live in liminal times