Op weg naar (meer) focus, rust en resultaat

De impact van de maatregelen om het nieuwe Corona-virus in de greep te krijgen, is groot. Thuis werken met een partner die (ook) zelfstandig professional is en twee jonge kinderen die nu niet naar de kinderopvang kunnen (laat staan naar opa en oma), maakt overduidelijk hoe strak de boog al gespannen stond.

En knapte.

Dus wordt het tijd om de ruis uit te zetten. Voor een deel helpen diezelfde maatregelen daarbij. Aangezien we toch aan huis gekluisterd zijn, besteden we meer tijd in de tuin, en met elkaar. Dat brengt al een ander ritme, en meer rust.

Maar mijn nieuwsgierigheid naar wat er gebeurt in de wereld blijft gevoed worden, met name door Twitter en nieuwsbrieven. Dus die ruis moet uit.

Twitter, dat me al vanaf 2007 in verbinding brengt met de nieuwste ontwikkelingen. Twitter dat me in staat stelt om in no-time een informatienetwerk op te bouwen rondom een nieuw onderwerp.

Twitter, dat me ook in het geval van het nieuwe corona-virus heel veel informatie gaf. Informatie die me onrustig maakte, omdat de maatregelen in Nederland voor mijn gevoel laat op gang kwamen, en vervolgens nog niet leken afgestemd op de nieuwste bevindingen in China met betrekking tot de asymptomatische verspreiding van het virus.Maar goed, een week nadat ik begon te mopperen dat we events maar beter konden cancellen, in het belang van andermans gezondheid, gebeurde het alsnog.

Twitter gaat grotendeels uit. Van de ruim 800 mensen/twitteraccounts die ik volgde zijn er nu nog 18 over.

De volgende stap is het afmelden voor allerlei email-updates. Maar niet allemaal, met name de nieuwsbrieven van een handvol personen waarvan hun kijk op de wereld me boeit, blijven.

De inspiratie en houvast voor deze stappen vind ik bijvoorbeeld in de korte cursus “Unlearning: for Change Agents” van Charles Eisenstein.

Maar ook “Indistractable” van Nir Eyal (affiliate link) is een fijne gids om erbij te hebben. En natuurlijk “De edele kunst van not Giving a Fuck” van Mark Manson (ook affiliate link) 😉