(Dutch) @sanneroemen over tijd

Laatst zag ik op tv (nou ja, uitzending gemist) bij het programma Labyrint een aflevering over ons rustbrein. Ons brein in rust verstookt kennelijk veel meer energie dan wanneer ons brein actief is met bezigheden. Het blijkt keihard nodig om af en toe je brein rust te gunnen om alles te verwerken wat tijdens bezigheden is binnengekomen. En slapen alleen is daar niet genoeg voor! Volgens mij is de innerlijke tijd de tijd die je je rustbrein dient te gunnen. We kennen het allemaal, dat tijdens een wandeling of fietstocht, of onder de douche of in de file, ineens ideeën ontstaan, je ineens een click maakt op iets waar je eerder nog worstelde.

Kloktijd is sociale tijd. Maar er moet wel meer balans zijn. Ik denk dat ik met haar kapstokje van Kronos en Kairos een instrument heb gekregen waarmee ik ze beter in balans kan krijgen. Dan voelt het niet langer als nietsnutterig ledig luieren als ik een kluizenaarsweek heb. Dan kan ik uitleggen hoe essentieel die ledige tijd is om van waarde te kunnen zijn, zowel aan mezelf als aan anderen. Dat ik al luierend en nietsdoend EIGENLIJK keihard aan het werk ben, maar dan in mijn allereigenste, bezielde innerlijke tijd.

We hébben tijd, Kronos, en we zíjn tijd, Kairos. Die innerlijke tijd is niet in eenheden uit te drukken. Maar op allebei moeten we zuinig zijn. Dus, nou ja, leve de luiheid, ledigheid en het nietsdoen. Read more at www.sanneroemen.nl